postępowaniu administracyjnym
Encyklopedia PWN
prawnik;
prawnik; specjalista w zakresie prawa adm. i postępowania administracyjnego;
gałąź prawa publicznego, obejmująca ogół norm prawnych regulujących funkcjonowanie finansów publicznych (zwłaszcza państwa), głównie publiczną działalność finansową (pieniężną).
sanacja
potoczna nazwa obozu rządowego powstałego w wyniku przewrotu majowego 1926, w czasie którego J. Piłsudski głosił hasła uzdrowienia (sanacji) stosunków w państwie.
[łac.],
stan wojenny w Polsce 1981–83,
przygotowywany od X 1980 przez Sztab Generalny WP i Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, wprowadzony został w nocy z 12 na 13 XII 1981 przez I sekretarza KC PZPR i premiera generała W. Jaruzelskiego oraz ministrów obrony narodowej i spraw wewnętrznych;
w szerokim znaczeniu — stosunek społeczny między 2 jednostkami lub 2 grupami społecznymi, polegający na tym, że jedna ze stron może w sposób trwały i uprawniony zmuszać stronę drugą do określonego postępowania i ma środki zapewniające kontrolę tego postępowania;